قرآن کریم. (1383). ترجمۀ حسین انصاری. نشر اسوه. قم.
ابن عربی، محییالدین. (1422ق). تفسیر ابنعربی (تأویلات عبدالرزاق). 2جلد. دار احیاء التراث العربی. چاپ اول. بیروت.
ـــــــــــــــــــــ . (1421 ق). مجموعه رسائل ابن عربی (ثلاث مجلدات). 3 جلد. دار المحجۀ البیضاء. چاپ اول. بیروت.
ادریسی، محمد بن محمد. (1390 ش). انس المهج و حدائق الفرج فی علم جمیع الارض. به کوشش یوسف بیک باباپور. مجمع ذخائر اسلامی. قم.
اصغری، جواد. (1388). «بررسی زیبایی‌شناختی عنصر مکان در داستان». نشریۀ ادب و زبان. ش 26. صص 29-46.
افشاری، مهرداد. (1385). تازه‌به‌تازه، نو به نو. با مقدمۀ کتایون مزداپور. نشر چشمه. تهران.
آملی، حیدر بن علی. (1364). رساله نقد النقود فی معرفه الوجود. ترجمه و تعلیق حمید طبیبیان. نشر اطلاعات. تهران.
باشلار، گاستون. (1392). بوطیقای فضا. مترجمان: محمد شیربچه و مریم کمالی. نشر روشنگران و مطالعات زنان. تهران.
پوله، ژرژ. (1390). فضای پروستی. ترجمه وحید قسمتی. ققنوس. تهران.
جرجانی، سید شریف علی بن محمد. (1370). التعریفات. 1 جلد. ناصرخسرو. چاپ چهارم. تهران.
حکمت، نصرالله. (1391). نقل از تخیل و مرگ در ادبیات و هنر. مجموعه مقالات. به کوشش علی عباسی. سخن. تهران.
حلاج، حسین منصور. (2002م). دیوان. مصحح محمد باسل عیون السود. دارالکتب العلمیه. بیروت.
روزبهان بقلی شیرازی. (2008م). تفسیر عرائس‌البیان فی حقائق القرآن. 3 ج. دارالکتب العلمیۀ. چاپ اول. بیروت.
ــــــــــــــــ . (1974م).مشربالارواح. تصحیح عاصم ابراهیم الکیالی الحسینی الشاذلی. دار الکتب العلمیه. بیروت.
ستاری، جلال. (1376). پژوهشی در قصه اصحاب کهف. داستان هفت خفتگان. نشر مرکز. تهران.
سلمی، ابوعبدالرحمن. (1369). مجموعۀ آثار. 3ج. مرکز نشر دانشگاهی. تهران.
اکبرپوران، منیره، عباسی، علی. (1391).«ساختار افق در اشعار ناظم حکمت؛ دغدغه مکانمندی»، پژوهش ادبیات معاصر جهان. ش 2. صص 111-129.
العجم، رفیق. (1999م). موسوعۀ مصطلحات التصوف الاسلامی. مکتبۀ لبنان الناشرون. بیروت.
قشیری، ابوالقاسم. (1981 م). لطائف الاشارت. تصحیح ابراهیم بسیونی. الهیئۀ المصریۀ العامۀ للکتاب. مصر.
کاشانی، عبدالرزاق. (1426 ق). لطائف الأعلام فی إشارات أهل الإلهام. تصحیح احمد عبدالرحیم السائح. مکتبۀالثقافۀالدینیۀ. قاهره.
ـــــــــــــــ . (1426). اصطلاحات الصوفیۀ. 1 جلد. دارالکتب العلمیۀ. چاپ اول. بیروت.
کوربن، هانری. (1358). ارض ملکوت و کالبد انسان در روز رستاخیز (از ایران مزدایی تا ایران شیعی). ترجمه ضیاءالدین دهشیری. مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌ها. تهران.
مالمیر، تیمور، دهقانی هادی. (1393)، «بررسی نشانه‌های زمانی و مکانی در کشف‌المحجوب، رسالۀ قشیریه و تذکرۀ‌الاولیاء»، متن پژوهی ادبی، سال 18، ش 62، صص 125-145.
نسفی، عزیزالدین محمد. (1391). کشف الحقائق. مقدمه و تصحیح سید علی‌اصغر میرباقریفرد. سخن. تهران.
ورنو، روژه ژان وال. (1372). نگاهی به پدیدارشناسی و فلسفه‌های هست بودن. ترجمۀ یحیی مهدوی. نشر خوارزمی. تهران.
مشتاق مهر، رحمان، ویدا دستمالچی. (1395). «جغرافیای ملکوتی و اوقات عرفانی». مجله گوهر گویا. سال پنجم. شماره 10. صص 33-58.
یثربی، یحیی. (1382). فلسفه عرفان. مرکز انتشارات تحقیقات اسلامی حوزۀ علمیۀ قم. قم.
یوسفی، محمدرضا، الهه حیدری. (1393). «جغرافیای عرفانی»، پژوهش‌های هستی‌شناختی. سال سوم. شماره 6. صص 109-138.
یونگ، کارل گوستاو. (1368). چهار صورت مثالی، مادر، ولادت مجدد، روح مکار. ترجمه پروین فرامرزی. آستان قدس رضوی. مشهد.
Collot, Michel. (2011). La Pensée-paysage: philosophie, arts, literature. Arles. Actes Sud. Versailles.
cllot, Michel.(1989). La Poesie modern et la structure d'horizon. Presses Universitaires de France. Paris.
Massignon, L. (1954). Les «sept dormants». Apocalypse de de l’islam. (textes réunis par Y. Moubarac). Opera Minora III. pp. 104-180.
Richards, J. P. (1961). l'Univers imaginaire de Mallarmé. Seuil. Paris.
)